Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej
To zespół nawiązujący do wieloletniej i bogatej tradycji uprawiania kameralistyki przez artystów wywodzących się z Filharmonii Warszawskiej.
Pierwsze zespoły kameralne powstawały tu już na początku ubiegłego stulecia. W latach 60. i 70. na estradach całego świata odnosił sukcesy zespół Kameralistów Filharmonii Narodowej kierowany przez Karola Teutscha.
Lata 90. to okres działalności zespołu smyczkowego, który koncertował z wybitnymi solistami (Konstanty A. Kulka, Nigel Kennedy), dokonując nagrań płytowych i telewizyjnych.
Z okazji 100-lecia Filharmonii w Warszawie, reaktywowano zespół pod nazwą Orkiestra Kameralna Filharmonii Narodowej. Pierwszy koncert miał miejsce 10 lutego 2002 r. Zespół utworzyli czołowi instrumentaliści Filharmonii Narodowej, wśród nich członkowie byłego zespołu Karola Teutscha.
Kierownikiem artystycznym zespołu został Jan Lewtak – absolwent Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie w klasie skrzypiec Zenona Brzewskiego i Mirosława Ławrynowicza, laureat konkursów skrzypcowych i nagrody Komitetu ds. Radia i Telewizji, artysta o bogatym dorobku solowym i kameralnym.
Z Orkiestrą Kameralną Filharmonii Narodowej występowali m.in.: Salvatore Accardo, Hrachya Avanesyan, Boris Berezovsky, JeanLouis Capezzali, Łukasz Długosz, Marek Drewnowski, Urszula Dudziak, Chiara Enderle, Lorenzo Gatto, Evelyn Glennie, Ilya Gringolts, Philippe Giusiano, Yossif Ivanov, Andrzej Jagodziński, Jakub Jakowicz, Krzysztof Jakowicz, Isabelle van Keulen, Konstanty Andrzej Kulka, Roby Lacatos, Dmitri Makhtin, Adam Makowicz, Ewa Małas-Godlewska, Shlomo Mintz, Grzegorz Nowak, Artur Pachlewski, Mariusz Patyra, Baiba Skride, Anna Maria Staśkiewicz, Małgorzata Walewska, Agata Szymczewska.
W 2003 roku zespół nagrał płytę z Czterema porami roku Vivaldiego. Partię solową wykonał Jan Lewtak, orkiestrę zaś prowadził Antoni Wit. W 2008 roku ukazała się płyta wydana przez firmę Lipinski Sound zawierająca Cztery pory roku Vivaldiego, którą zespół pod kierownictwem Jana Lewtaka nagrał z Mariuszem Patyrą w partii solowej. W tym samym roku Orkiestra pod dyrekcją Antoniego Wita nagrała dla firmy Naxos płytę z utworami Krzysztofa Pendereckiego na orkiestrę smyczkową.
W lutym 2009 roku, w 100. rocznicę urodzin Grażyny Bacewicz zespół wystąpił w Filharmonii Narodowej z monograficznym programem zawierającym dzieła tej wybitnej kompozytorki i dokonał prawykonania odnalezionych dwóch jej utworów: Sinfonietty z 1929 roku oraz Symfonii z 1946 roku. Dzieła te znalazły się na płycie poświęconej twórczości Bacewicz na orkiestrę smyczkową nagranej przez Orkiestrę Kameralną Filharmonii Narodowej dla Sony Music. W grudniu 2011 roku odbył się koncert uświetniający jubileusz 10-lecia istnienia Orkiestry Kameralnej Filharmonii Narodowej, który został zarejestrowany i wydany na płycie (Filharmonia Narodowa / CD Accord). Nagranie to otrzymało nominację do nagrody Fryderyk 2013. W lutym 2013 roku płyta z dziełami Krzysztofa Pendereckiego wydana przez Naxos uhonorowana została nagrodą Grammy. Nagrodzony album zawiera utwór Fonogrammi w wykonaniu zespołu pod dyrekcją Antoniego Wita.
W 2016 roku zespół wystąpił w Tokyo Opera City Concert Hall w Japonii, a w czerwcu 2019 w Seoul Arts Center w Korei Płd.

Jan Lewtak
Skrzypek, kameralista i aranżer; ur. 24 kwietnia 1959 w Gdańsku. Ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie skrzypiec prof. Zenona Brzewskiego i prof. Mirosława Ławrynowicza. Wielokrotnie uczestniczył w krajowych i zagranicznych mistrzowskich kursach interpretacji muzycznej oraz w festiwalu “Tydzień Talentów”. Laureat konkursów muzycznych.
Od 1982 roku jest muzykiem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej.
Jako kameralista występował w Finlandii, Francji, Niemczech, Hiszpanii, Włoszech i Wielkiej Brytanii. Dokonał licznych nagrań płytowych i archiwalnych. W 1993 roku odbył tournée koncertowe po Japonii z Warszawskim Kwartetem Smyczkowym, związane z promocją płyty z muzyką polską ,nagranej przez zespół dla japońskiej wytwórni JVC. Wielokrotnie jeszcze występował w Japonii jako koncertmistrz Warsaw Chamber Orchestra.
Jako solista koncertował w Niemczech, USA, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Hiszpanii. W 2000 roku wykonał w Japonii Cztery pory roku Vivaldiego.
Współpracował również z Redakcją Muzyczną Polskiego Radia - za cykl autorskich audycji o kaprysach na skrzypce solo Paganiniego otrzymał nagrodę Komitetu ds. Radia i Telewizji.
Jest założycielem i kierownikiem artystycznym Orkiestry Kameralnej Filharmonii Narodowej, z którą w 2003 roku nagrał Cztery pory roku Vivaldiego pod batutą Antoniego Wita.
Jan Lewtak jest również autorem licznych opracowań utworów na orkiestrę smyczkową.

Arnaud Kaminski
Skrzypek, aranżer, propagator kultury i życia muzycznego.
Urodził się w Paryżu, tam ukończył z wyróżnieniem Konserwatorium Paryskie w klasie Rolanda Daugareila (wychowanek Yehudi Menuhina i Henryka Szerynga) oraz Hratchy Haroutuniana (były asystent Leonida Kogana w Konserwatorium Moskiewskim). Jest również absolwentem gdańskiej Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w klasie prof. Macieja Sobczaka. Doskonalił się dodatkowo u Konstantego Andrzeja Kulki, Sergieja Stadlera, Tomasza Tomaszewskiego, Adama Kosteckiego. Wiedzę w zakresie kameralistyki czerpał u wybitnych artystów i pedagogów jak Eberhard Feltz, Anna Prabucka-Firlej, członkowie Quatuor Ebène, Apollon Musagète Quartett, Moscow Trio, Fine Art Quartet zaś umiejętności w zakresie gry orkiestrowej doskonalił w Swedish National Orchestra Academy w Göteborgu. Ponadto studiował polonistykę na paryskiej Sorbonie, otrzymując dyplom DEUG z wyróżnieniem pocztu profesorskiego. Brał udział w konferencjach i sesjach naukowych zarówno we Francji, jak i w Polsce m.in. w Uniwersytetach Sorbony, Warszawskim i Śląskim, Akademiach Muzycznych w Łodzi, Gdańsku, Warszawie. W 2018 z okazji setnej rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości był głównym koordynatorem konferencji na Uniwersytecie Sorbony współfinansowanej przez Instytut Adama Mickiewicza.
Arnaud Kaminski jest laureatem międzynarodowych konkursów m.in. w Paryżu, Wilnie i Barletcie. Muzykował w zespołach kameralnych w towarzystwie wybitnych artystów jak m.in. Ivry Gitlis, Anna Maria Staśkiewicz, Janusz Wawrowski, Tytus Wojnowicz, Nika Guliashvili, Antoine de Grolée, Giuseppe Nova ale także z muzykami związanymi z prestiżowymi orkiestrami jak m.in. Orchestre National de France, Orkiestra Kameralna Amadeus, Narodowe Forum Muzyczne czy Orchestre National de Bretagne. Członek i aranżer Duo del Gesù założonego w 2010 wspólnie z altowiolistą Krzysztofem Komendarek-Tymendorfem – zespół jest zapraszany na rozmaite festiwale europejskie i liczy kilkaset wykonanych koncertów. Zapraszany jako koncertmistrz orkiestrowych projektów i tournée po Europie i Azji, produkuje się równieź jako solista równolegle do jego kariery pedagogicznej i muzyka orkiestrowego na stanowisku muzyka solisty Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej.
Pomysłodawca i dyrektor międzynarodowych przedsięwzięć muzycznych i kulturalnych we Francji i w Polsce jak Euro Chamber Music Festival Gdańsk od 2012 i Nadbałtycki Konkurs Duetów Smyczkowych od 2015, w latach 2013-2018 był organizatorem cyklicznych koncertów we francuskim departamencie La Manche. Podczas Pandemii w 2020, był inicjatorem projektu pt. Maj z Mozartem, stanowiący jedną z pierwszych w Polsce inicjatyw koncertów online.
Autor monografii o Ivry Gitlisie oraz spektaklu pt. Listy L. van Beethovena, którego wyreżyserował z Danielem Olbrychskim w roli głównej z okazji 250. rocznicy urodzin kompozytora. Kompozytorzy jak m.in. Thomas Emanuel Cornelius, Stephan Kühne, Tadeusz Dixa, Gunar Kàrel Mason, Mathis Zielinski zadedykowali mu utwory.
W 2013 i 2014, dzięki mecenasowi Xavier Guerlin, miał zaszczyt grać na skrzypcach "Wranitzky" autorstwa Jakobusa Stainera, które były własnością Wolfganga Amadeusa Mozarta.
Obecnie gra na skrzypcach autorstwa Christiana Augusta Meinela z 1794 r.

Krzysztof Komendarek-Tymendorf
Altowiolista – solista, kameralista, pedagog, ad. dr AM w Gdańsku. Ukończył z wyróżnieniem AM w Gdańsku w klasie prof. I. Albrecht. Doskonalił umiejętności w Wiedniu na Universität für Musik und darstellende Kunst oraz pod kierunkiem A. Zemtsova, M. Buchholza, H. Rohdego, A. Levitana. Laureat ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów, nagród oraz stypendiów. Jako solista zadebiutował z Polską Filharmonią Kameralną Sopot, a kameralista – z oboistą Tytusem Wojnowiczem w Filharmonii Zielonogórskiej im. Tadeusza Bairda. Zapraszany do prowadzenia kursów altówkowych, zasiada też w jury konkursów muzycznych. Prowadzi wzmożoną aktywność koncertową oraz pedagogiczno-dydaktyczną w Polsce jak i za granicą.
www.tymendorf.com

Jan Englert
Aktor, reżyser, pedagog, dyrektor teatru. Absolwent warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza (1964). Od 1997 roku w zespole Teatru Narodowego. Od 2003 roku pełni funkcję dyrektora artystycznego Teatru Narodowego.
Aktor warszawskich teatrów: Polskiego (1964–1969, 1981–1994), Współczesnego (1969–1981). Zagrał w przedstawieniach Erwina Axera (Leon w Matce; Banco w Macbecie Ionesco, 1972; Pierwszy w Rzeczy listopadowej Brylla, 1975), Jerzego Kreczmara (Mesa w Punkcie przecięcia Claudela, 1973; Gustaw w Dziadach kowieńskich Mickiewicza, 1978), Kazimierza Dejmka (Konrad w Wyzwoleniu, 1982; Pan Młody w Weselu Wyspiańskiego, 1984; w sztukach Mrożka: rola tytułowa w Vatzlavie, 1982, Nieud w Letnim dniu, 1984, Moris w Kontrakcie; Bartodziej w Portrecie, 1987; także Chlestakow w Rewizorze Gogola, 1989), Andrzeja Łapickiego (Gustaw w Ślubach panieńskich Fredry, 1984), Tadeusza Minca (Henryk w Ślubie Gombrowicza, 1991), Macieja Prusa (tytułowa rola w Ryszardzie III Shakespeare’a, 1993), Pawła Passiniego (Ojciec Hamleta w Hamlecie 44 Fertacz i Pałygi, 2008), Grzegorza Jarzyny (Paolo w przedstawieniu T.E.O.R.E.M.A.T. wg Pasoliniego, 2009), Jerzego Jarockiego (Eugeniusz w Tangu Mrożka, 2009), Krystyny Jandy (Péter Kádár w Przygodzie Máraiego, 2010), Macieja Wojtyszki (Witold Gombrowicz w Dowodzie na istnienie drugiego Wojtyszki, 2014), Adama Sajnuka (Sir w Garderobianym Harwooda, 2016), Grzegorza Wiśniewskiego (Wiktor w Sonacie jesiennej Bergmana, 2020).
Wyreżyserował m.in.: Matkę (1984), Bezimienne dzieło (1987, 2013) i Onych (1989) Witkacego, Śluby panieńskie Fredry (2007) i Fredraszki według Fredry (2014), Iwanowa Czechowa (2008), Księżniczkę na opak wywróconą Calderóna (2010), Udrękę życia Levina (2011), Kordiana Słowackiego (2015), Trzy siostry Czechowa (2021); w Teatrze Telewizji: Miesiąc na wsi Turgieniewa (1993), Kordiana (1994) i Beatryks Cenci (2001) Słowackiego, Iwanowa Czechowa (1995), Dziady Mickiewicza (1997), Przygodę Máraiego (2014), Męża i żonę Fredry (2016), Spiskowców Conrada Korzeniowskiego (2017), Lato Rittnera (2018), Kwiaty polskie.
Fragmenty wg Tuwima (2018), W małym dworku Witkacego (2019).
Zagrał m.in. w filmach: Andrzeja Wajdy – Kanał (1956), Katyń (2007), Tatarak (2009); Kazimierza Kutza – Sól ziemi czarnej (1969), Perła w koronie (1971); Janusza Zaorskiego – Baryton (1984); Filipa Bajona – Magnat (1986), a także w serialach: Janusza Morgensterna – Kolumbowie (1970), Polskie drogi (1977); Jerzego Antczaka – Noce i dnie (1975); Ryszarda Bera – Lalka (1977); Jana Łomnickiego – Dom (1980).
Profesor warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza (dawniej Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna). Pełnił w niej funkcję dziekana wydziału aktorskiego (1981–1987) i rektora (1987–1993, 1996–2002). Za jego kadencji odbudowano Teatr Szkolny Collegium Nobilium i powołano Międzynarodowy Festiwal Szkół Teatralnych. W 2001 roku otrzymał tytuł honorowego profesora Rosyjskiej Akademii Sztuki Teatralnej w Moskwie.
Laureat Złotej Maski dla najpopularniejszego aktora (1971), a także Złotego Ekranu za najlepsze role męskie: Zygmunta w Kolumbach Janusza Morgensterna oraz role w przedstawieniach Teatru Telewizji – Bilewicza w Małej ankiecie Karvasa w reżyserii Jana Łomnickiego i Zbyszka w Moralności pani Dulskiej Zapolskiej w reżyserii Józefa Słotwińskiego (1978). Wyróżniony tytułem „Gwiazdy Filmowego Sezonu” na 5. Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie (1973) oraz nagrodą za rolę Ricarda Heredii w bułgarskim filmie Dusze stracone Wyło Radewa na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Medycznych i Czerwonego Krzyża w Warnie (1975). Zdobywca Super Wiktora (1999).
Wyróżniony nagrodami Kaliskich Spotkań Teatralnych – nagrodą za rolę Michaja Gruji w Największej świętości Drucego w reżyserii Macieja Englerta w Teatrze Współczesnym w Warszawie (1978), nagrodą specjalną dla wykonawców i realizatorów przedstawienia Kochajmy się!... wg Pana Tadeusza Mickiewicza (1991; reżyseria oraz role Sędziego, Hrabiego), Grand Prix za rolę tytułową w Ryszardzie III Shakespeare’a w reżyserii Macieja Prusa w Teatrze Polskim w Warszawie (1994). Za tę rolę otrzymał również tytuł laureata ogólnopolskiego rankingu teatralnego programu III Polskiego Radia.
Laureat nagród na Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu za role stworzone w Teatrze Polskim w Warszawie. W 1984 roku otrzymał nagrodę za kreację Nieuda w Letnim dniu Mrożka w reżyserii Kazimierza Dejmka, w 1987 roku został uhonorowany za role Morisa w Kontrakcie Mrożka w reżyserii Dejmka i Piotra M. w przedstawieniu Ołtarz wzniesiony sobie Iredyńskiego w inscenizacji Jana Bratkowskiego, w 1988 otrzymał nagrodę główną za rolę Bartodzieja w Portrecie Mrożka w reżyserii Dejmka.
Wyróżniony nagrodami Opolskich Konfrontacji Teatralnych – nagrodą za rolę Gustawa w Ślubach panieńskich Fredry w reżyserii Andrzeja Łapickiego w Teatrze Polskim w Warszawie (1985), nagrodą za rolę Kaliksta Bałandaszka w Onych Witkacego w reżyserii Rudolfa Zioły w Teatrze Powszechnym w Warszawie (1993).
Laureat nagrody prezydenta miasta Warszawy za rolę Chlestakowa w Rewizorze Gogola w reżyserii Kazimierza Dejmka w Teatrze Polskim w Warszawie (1989) oraz Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza za rolę tytułową w Ryszardzie III Shakespeare’a w reżyserii Macieja Prusa w Teatrze Polskim w Warszawie (1994).
Laureat nagrody za rolę Marka Antoniusza w Juliuszu Cezarze Shakespeare’a w reżyserii Macieja Prusa w Teatrze Polskim w Warszawie na Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku (1997), podczas 23. Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora uhonorowany Nagrodą im. Lidii Zamkow i Leszka Herdegena oraz prywatną nagrodą rodziny Gerasów „Grand Prix Geras” za monodram Św. Mikołaj McPhersona w reżyserii Agnieszki Glińskiej w Teatrze Ateneum w Warszawie (1999). W 2001 roku wyróżniony tytułem Najprzyjemniejszego Aktora 7. Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuk Przyjemnych w Łodzi, za rolę Arnolfa w Szkole żon Molière‘a we własnej reżyserii. Przedstawienie zostało uznane Najprzyjemniejszym Spektaklem. W 2006 roku Bezimienne dzieło w reżyserii Jana Englerta w Akademii Teatralnej w Warszawie otrzymało nagrodę dla najlepszego spektaklu 24. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi.
Uhonorowany Wielką Nagrodą Aktorską za rolę Paola w przedstawieniu T.E.O.R.E.M.A.T wg Pasoliniego w reżyserii Grzegorza Jarzyny w TR Warszawa w 5. Ogólnopolskim Konkursie na Teatralną Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej (2010), Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida w kategorii „Teatr” za wystawienie Udręki życia Levina w Teatrze Narodowym (2012), a także nagrodami Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie: Grand Prix za reżyserię Juliusza Cezara Shakespeare’a (2006), Grand Prix za rolę Eugeniusza w Tangu Mrożka w reżyserii Jerzego Jarockiego (2013), Nagrodą Honorową im. Krzysztofa Zaleskiego za: „twórczość odrzucającą stereotypy i łatwe nowinki, umocowaną w pamięci i historii, dotyczącą problemów współczesności” (2014), Grand Prix za rolę Georges’a Mélièsa w słuchowisku Podróż na księżyc Moniki Milewskiej w reżyserii Anny Wieczur-Bluszcz (2015), nagrodą za najlepszą reżyserię, za reżyserię Męża i żony Aleksandra Fredry (2016), nagrodą za twórczą realizację telewizyjną teatralnego przedstawienia Śluby panieńskie Fredry (2017), nagrodą za reżyserię Spiskowców Conrada Korzeniowskiego (2018) oraz Wielką Nagrodą Festiwalu za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji Polskiej (2019). Laureat Nagrody Specjalnej im. Stefana Treugutta za całokształt dorobku dla Teatru Telewizji (2019).
Zdobywca nagrody „Vox populi” – tytułu mistrza mowy polskiej w 4. Konkursie „Mistrz Mowy Polskiej” (2004).
Uhonorowany nagrodą ministra kultury i sztuki II stopnia za wybitne kreacje aktorskie (1989), Nagrodą im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego za osiągnięcia aktorskie i reżyserskie oraz konsekwentne budowanie modelu Teatru Narodowego (2008). Laureat nagrody GUSTAW przyznawanej przez ZASP – Stowarzyszenie Polskich Artystów Teatru, Filmu, Radia i Telewizji za szczególne zasługi dla środowiska teatralnego (2014) oraz Nagrody im. Zygmunta Hübnera „Człowiek Teatru 2015” (2015). Wyróżniony Nagrodą Specjalną miesięcznika „Teatr” za: „nadanie wyjątkowego kształtu obchodom 250. rocznicy powstania sceny narodowej w Polsce, o czym świadczą znakomite premiery z udziałem całego zespołu: Kordian Juliusza Słowackiego w jego reżyserii, Dziady Adama Mickiewicza w interpretacji Eimuntasa Nekrošiusa i PAN TADEUSZ – wszystkie słowa Mickiewicza w reżyserii Piotra Cieplaka, a także rocznicowe wydanie serii świetnych monografii poświęconych dziejom Teatru Narodowego w Warszawie” (2016). Wyróżniony Złotym Aniołem, nagrodą za całokształt twórczości 15. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Tofifest w Toruniu (2017). Laureat Splendora Splendorów im. Krzysztofa Zaleskiego, nagrody specjalnej Teatru Polskiego Radia dla wybitnych postaci kultury (2017) oraz Dorocznej Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości (2018). Zdobywca nagrody „Ikona Polskiego Kina” na 7. Kołobrzeskim Festiwalu Filmowym „Suspense Film Festival” (2018).
Wyróżniony przez prezydenta Bułgarii Plakietą Honorową „Świętych Cyryla i Metodego” (2019), tytułem doctora honoris causa Państwowej Akademii Sztuki Teatralnej i Filmowej (NATFIZ) w Sofii (2019) oraz nagrodą „Złota lipa” za wybitny wkład w rozwój kinematografii na 7. Międzynarodowym Festiwalu Nowego Kina Europejskiego „Złota lipa” w Starej Zagorze (2019). Wyróżniony Statuetką Złotego Hipolita dla Wybitnej Osobistości Pracy Organicznej (2019).
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1977), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1988), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2001) i Złotym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis (2005).

Duo del Gesú
Założony w Gdańsku w 2010 r. przez francuskiego skrzypka Arnauda Kaminskiego i polskiego altowiolistę Krzysztofa Komendarka-Tymendorfa, zespół Duo del Gesú zdobył pierwszą nagrodę na 25. Young Musician International Competition 'Città di Barletta’. Sukces we Włoszech zainicjował międzynarodową karierę zespołu: koncertuje na całym świecie, zapraszany jest na międzynarodowe festiwale, kongresy, seminaria, do prowadzenia warsztatów mistrzowskich oraz zasiadania w jury konkursów muzycznych. Artyści, będący laureatami licznych międzynarodowych konkursów, stypendiów oraz nagród, doskonalili swoje umiejętności w Paryżu, Wiedniu, Gdańsku i Göteborgu, a także pod kierunkiem autorytetów muzyki kameralnej: Eberhard Feltz, Apollon Musagète Quartett, Quatuor Ebène. Eklektyczni i nieustannie spragnieni nowych pomysłów, współpracowali m.in. z Cappellą Gedanensis, Christophem Hartmannem (Berliner Philharmoniker), Bertrandem Braillardem (Orchestre National d'Île-de-France), Giuseppe Nova, Januszem Wawrowskim, Anną Marią Staśkiewicz, Avrim Levitanem, Joanną Woś, Tytusem Wojnowiczem, Mateuszem Smoczyńskim, Antoinem de Grolée, Bartoszem Koziakiem, NeoQuartet bądź z ikoną polskiej muzyki elektronicznej Władysławem “Gudonis” Komendarkiem.
Duo del Gesú przywiązuje wielką wagę do nieodkrytej twórczości z przełomu XVIII i XIX wieku. Okres ten charakteryzuje się bowiem niezliczoną spuścizną utworów wykorzystujących połączenie skrzypiec z altówką za sprawą takich kompozytorów jak chociażby: Antonio Bartolomeo Bruni, Louis-Charles Ragué, Ignaz Pleyel bądź jeszcze Alessandro Rolla znanego również jako "Paganini altówki".
Zespół wykonuje oprócz tego muzykę współczesną, eksperymentalną a także najnowszą - ma na swoim koncie prawykonania dedykowanych jemu utworów kompozytorów polskich i zagranicznych jak Thomas Emmanuel Cornelius, Maximilian Kreuz, Stephan Kühne, Tadeusz Dixa, Ewa Miriam Saczko, Kamil Cieślik, Gunnar Karel Màsson. Od roku 2012 Duo del Gesú piastuje funkcję dyrekcji artystycznej Euro Chamber Music Festival Gdańsk, który został wyróżniony prestiżowym znakiem EFFE 2017-2020. Jest również pomysłodawcą Nadbałtyckiego Konkursu Duetów Smyczkowych - unikalnego w Europie konkursu duetów smyczkowych, którego celem jest promowanie młodych talentów a zarazem propagowanie repertuaru duetowego oraz Nadbałtyckich Warsztatów Muzycznych.
www.duodelgesu.com

Maria Peradzyńska-Filip
Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, w klasie fletu prof. Elżbiety Dastych-Szwarc, laureatką wielu nagród na konkursach krajowych i międzynarodowych. W 2000 roku była finalistką międzynarodowego konkursu „Tunbridge Wells International Young Artist Concert Competition” w Wielkiej Brytanii. W latach 1994 i 1995 otrzymała stypendium Uniwersytetu w Bostonie, które umożliwiło jej naukę pod kierunkiem wybitnego pedagoga oraz pierwszej flecistki Boston Symphony Orchestra - profesor Doriot Anthony Dwyer. Dwukrotnie otrzymała stypendium amerykańskiej organizacji „Apple Hill Chamber Players”, dzięki któremu doskonaliła swoje umiejętności w dziedzinie kameralistyki pod okiem wybitnych muzyków i profesorów w Stanach Zjednoczonych. W ramach kursów mistrzowskich swój warsztat kształciła pod okiem znakomitych flecistów takich jak: Sir James Galway, Jean Pierre Rampal, Julius Baker, Marina Piccinni, Bernard Goldberg. Dla firm fonograficznych „Dux” i „Polskie Nagrania” dokonała nagrań płyt z muzyką orkiestrową i kameralną. Płyta „Chopin Symphony Jazz Project”, w której nagraniu brała udział otrzymała nominację do prestiżowej nagrody Fryderyk w 2011 roku. W marcu 2021 roku ukazała się jej solowa płyta z utworami zapomnianego wirtuoza fletu z początku XIX wieku, Johanna Wilhelma Gabrielskiego, która jest światową premierą dzieł kompozytora. Maria Peradzyńska-Filip występowała jako solistka, kameralistka oraz muzyk orkiestrowy na wielu festiwalach w kraju i zagranicą – w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Francji, Szwajcarii, Austrii, Czechach oraz Ukrainie. W latach 2005-2013 była pierwszą flecistką Mazowieckiego Teatru Muzycznego im. Jana Kiepury w Warszawie, obecnie współpracuje z Toruńską Orkiestrą Symfoniczną oraz Polską Orkiestrą Radiową. Maria Peradzyńska-Filip bierze aktywny udział w życiu artystycznym, dając koncerty również jako solistka i kameralistka na wielu festiwalach. W roku 2015 z triem fortepianowym zdobyła I miejsce na „International Master Competition for Music Teachers” w Warszawie. Obecnie Maria Peradzyńska-Filip prowadzi klasę fletu na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie oraz w ZPSM nr 4 im. Karola Szymanowskiego w Warszawie. Jej uczniowie są laureatami ponad dwustu prestiżowych nagród na konkursach krajowych i międzynarodowych, na których rywalizowali ze studentami oraz zawodowymi muzykami, będąc uczniami szkoły muzycznej II stopnia (między innymi: Adams Flute Competition, Theobald Boehm International Flute Competition, Praska Wiosna, Gazzelloni Flute Competition, Guangzhou Flute Competition, International Flute Competition w Sofii). W czerwcu 2017 roku jej uczennica osiągnęła największy sukces zdobywając III miejsce na Kobe International Flute Competition w Japonii oraz została nagrodzona prestiżową nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii debiut roku. Inna absolwentka w wieku dziewiętnastu lat otrzymała posadę w Akademii przy Staatsoper w Monachium oraz debiutowała występując w Gewandhaus Orchester w Lipsku.
Prowadzi klasę fletu w ramach kursów mistrzowskich w Nowym Sączu, Krzyżowej, Wolsztynie, Szczecinie, Radziejowicach oraz Warszawie, a za swoją pracę oraz wkład w rozwój kultury polskiej dwukrotnie otrzymała nagrodę Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej, w 2015 roku nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz w 2017 roku została odznaczona Brązowym Medalem Gloria Artis.

Monika Nowacka-Sekuła
Torunianka, flecistka Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej oraz Toruńskiego Kwintetu Dętego. Absolwentka Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie fletu profesora Antoniego Wierzbińskiego oraz studiów podyplomowych we Freiburgu w klasie prof. dr Mirjam Nastasi. Obie uczelnie ukończyła z wyróżnieniem.
Swoje umiejętności doskonaliła na kursach mistrzowskich z profesorami takimi jak: William Bennett, Peter - Lucas Graf, Andreas Blau, Marina Piccinini, Craig Goodmann, Kate Lucas, Tony Robb. Jako kameralistka brała udział w międzynarodowych festiwalach i kursach muzycznych.
Występowała jako solistka z Orkiestrą Filharmonii Łódzkiej. Była Stypendystką Ministra Kultury i Sztuki, Kölner Gymnasial - und Stiftungfonds, Dr. Wilhelm – Kalle – Stiftung, Dartington International Music School (GB), Pro – Helvetia Stipendium (Genewa), Thy Masterclass (Dania), International Jugend Festspiel Treffen w Bayreuth, Züricher Meisterkurse. Grała w orkiestrze musicalowej Musiktheater Füssen. Była nauczycielem w Szkole Muzycznej Bregenzerwald w Austrii. Prowadziła w Polsce program YAMAHA Klasa Orkiestry Dętej. Pracuje jako nauczyciel fletu w Szkole Muzycznej I stopnia w Chełmży.
Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, w klasie fletu prof. Elżbiety Dastych-Szwarc, laureatką wielu nagród na konkursach krajowych i międzynarodowych. W 2000 roku była finalistką międzynarodowego konkursu „Tunbridge Wells International Young Artist Concert Competition” w Wielkiej Brytanii. W latach 1994 i 1995 otrzymała stypendium Uniwersytetu w Bostonie, które umożliwiło jej naukę pod kierunkiem wybitnego pedagoga oraz pierwszej flecistki Boston Symphony Orchestra - profesor Doriot Anthony Dwyer. Dwukrotnie otrzymała stypendium amerykańskiej organizacji „Apple Hill Chamber Players”, dzięki któremu doskonaliła swoje umiejętności w dziedzinie kameralistyki pod okiem wybitnych muzyków i profesorów w Stanach Zjednoczonych. W ramach kursów mistrzowskich swój warsztat kształciła pod okiem znakomitych flecistów takich jak: Sir James Galway, Jean Pierre Rampal, Julius Baker, Marina Piccinni, Bernard Goldberg. Dla firm fonograficznych „Dux” i „Polskie Nagrania” dokonała nagrań płyt z muzyką orkiestrową i kameralną. Płyta „Chopin Symphony Jazz Project”, w której nagraniu brała udział otrzymała nominację do prestiżowej nagrody Fryderyk w 2011 roku. W marcu 2021 roku ukazała się jej solowa płyta z utworami zapomnianego wirtuoza fletu z początku XIX wieku, Johanna Wilhelma Gabrielskiego, która jest światową premierą dzieł kompozytora. Maria Peradzyńska-Filip występowała jako solistka, kameralistka oraz muzyk orkiestrowy na wielu festiwalach w kraju i zagranicą – w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Francji, Szwajcarii, Austrii, Czechach oraz Ukrainie. W latach 2005-2013 była pierwszą flecistką Mazowieckiego Teatru Muzycznego im. Jana Kiepury w Warszawie, obecnie współpracuje z Toruńską Orkiestrą Symfoniczną oraz Polską Orkiestrą Radiową. Maria Peradzyńska-Filip bierze aktywny udział w życiu artystycznym, dając koncerty również jako solistka i kameralistka na wielu festiwalach. W roku 2015 z triem fortepianowym zdobyła I miejsce na „International Master Competition for Music Teachers” w Warszawie. Obecnie Maria Peradzyńska-Filip prowadzi klasę fletu na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie oraz w ZPSM nr 4 im. Karola Szymanowskiego w Warszawie. Jej uczniowie są laureatami ponad dwustu prestiżowych nagród na konkursach krajowych i międzynarodowych, na których rywalizowali ze studentami oraz zawodowymi muzykami, będąc uczniami szkoły muzycznej II stopnia (między innymi: Adams Flute Competition, Theobald Boehm International Flute Competition, Praska Wiosna, Gazzelloni Flute Competition, Guangzhou Flute Competition, International Flute Competition w Sofii). W czerwcu 2017 roku jej uczennica osiągnęła największy sukces zdobywając III miejsce na Kobe International Flute Competition w Japonii oraz została nagrodzona prestiżową nagrodą Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii debiut roku. Inna absolwentka w wieku dziewiętnastu lat otrzymała posadę w Akademii przy Staatsoper w Monachium oraz debiutowała występując w Gewandhaus Orchester w Lipsku.
Prowadzi klasę fletu w ramach kursów mistrzowskich w Nowym Sączu, Krzyżowej, Wolsztynie, Szczecinie, Radziejowicach oraz Warszawie, a za swoją pracę oraz wkład w rozwój kultury polskiej dwukrotnie otrzymała nagrodę Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej, w 2015 roku nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz w 2017 roku została odznaczona Brązowym Medalem Gloria Artis.

Bałtycka Filharmonia Młodych
Zespół powstał w 2011r. jako priorytetowy program Fundacji Wspierającej Młodych Artystów Sinfonia Artistica Juvenilia z inicjatywy Sylwii Anny Janiak. Próby orkiestry odbywają się systematycznie, zgodnie z ustalonym wcześniej planem. Młodzież doskonali swoje umiejętności w salach Akademii Muzycznej w Gdańsku oraz Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Gdańsku pod okiem wykwalifikowanej kadry pedagogiczno-artystycznej. Nieodzownym elementem rozwoju artystycznego uczestników projektu jest możliwość prezentowania swoich umiejętności podczas koncertów, festiwali i konkursów. W roku 2012 zaplanowano 4 koncerty i udział w dwóch międzynarodowych festiwalach muzycznych. Uczestnictwo w zajęciach wymaga permanentnego doskonalenia swojego warsztatu zawodowego i ustawicznego dokształcania się. Pożądany jest udział w kursach i konkursach muzycznych, podczas których doświadczeni mistrzowie przekazują swoją wiedzę oraz dają młodzieży możliwość pracy z wybitnymi twórcami.
Koncert Inaugurujący działalność Orkiestry Symfonicznej BFM odbył się 25 lutego 2012r. w sali koncertowej Gdańskiej Akademii Muzycznej. W koncercie wzięło udział niemal stu młodych instrumentalistów orkiestrowych oraz trzech solistów. Orkiestra Symfoniczna pod batutą Sylwii Anny Janiak wykonała I Symfonię D-dur „Tytan” G. Mahlera, Koncert na trąbkę A. Arutuniana (trąbka – Emil Miszk) oraz Koncert wiolonczelowy A. Dvoraka (wiolonczela – Jacek Sienica). Patronat medialny nad wydarzeniem objęli: Miasto Gdańsk, Trójmiasto Pl., Radio Gdańsk. 27 maja b.r. Bałtycka Filharmonia Młodych uświetniła uroczystość „Gdańszczanin Roku 2012”. Podczas koncertu w Filharmonii Bałtyckiej orkiestra i soliści wykonali: Koncert skrzypcowy e-moll F. Mendelssohna (skrzypce – Kamila Owsiany), Tzigane M. Ravela (skrzypce – Paula Preuss) oraz Tańce Połowieckie z opery Kniaź Igor A. Borodina. W lipcu 2012 Bałtycka Filharmonia Młodych została zaproszona do Kaliningradu na koncert, który odbył się 14 października w tamtejszej Filharmonii. 30.12.2012 r. Orkiestra BFM zagrała podczas Festiwalu Metropolia Jest Okey organizowanego przez Nadbałtyckie Centrum Kultury w Gdańsku. W programie koncertu znalazły się takie utwory G. Mahlera, A. Vivaldiego, W. Lutosławskiego i W. Kilara.
Repertuar BFM obejmuje utwory muzyki symfonicznej, kameralnej, filmowej i musicalowej od baroku do współczesności.

Sylwia Janiak
Dyrygent, adiunkt, doktor sztuk muzycznych w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, prezes Fundacji Wspierającej Młodych Artystów SAJ, założycielka Bałtyckiej Filharmonii Młodych, instruktor w Scenie Muzycznej Gdańskiego Archipelagu Kultury. Jest również absolwentką studiów w zakresie Zarządzania Kulturą na Wydziale Nauk Humanistycznych na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W 2012 r. ukończyła z wyróżnieniem dyrygenturę symfoniczno-operową w klasie prof. Elżbiety Wiesztordt-Sulecińskiej i skrzypce u prof. Krystyny Jureckiej w Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Jest laureatką wielu nagród m.in.: Pomorskiej Nagrody Artystycznej (2013), Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców (2012), Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego "Młoda Polska" (2016), Stypendiów Naukowych Prezesa Rady Ministrów (2005-2007), Nagrody II st. Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej (2014), Nagrody III st. Rektora Akademii Muzycznej w Gdańsku (2016). Na IX Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. G. Fitelberga, jako najmłodszy uczestnik zdobyła: Nagrodę Maestro Antoniego Wita, Nagrodę Dyrektora Strathmore Symphonic Orchestra Piotra Gajewskiego oraz zaproszenia koncertowe. Pełniąc funkcję dyrygenta w Operze Bałtyckiej współpracowała m.in. z Łukaszem Borowiczem, Tadeuszem Kozłowskim, Andriejem Yurkievichem, Friedrichem Heiderem, Gabrielem Chmurą. Podczas pracy w tej instytucji przygotowywała premiery takich oper jak: Tosca G. Pucciniego, Makbet G. Verdiego, Cosi fan Tutte W.A. Mozarta, Maria Statkowskiego.
Poza działalnością dydaktyczną na Wydziale Dyrygentury, Kompozycji i Teorii Muzyki w Akademii Muzycznej w Gdańsku (wykłada Czytanie partytur, Dyrygowanie, Podstawy dyrygowania, Metodykę prowadzenia zespołów instrumentalnych/chóralnych, Dydaktykę prowadzenia zespołów wokalno-instrumentalnych) współpracuje z zespołami artystycznymi aMuz (Orkiestra Symfoniczna, Orkiestra Kameralna), przygotowując koncerty symfoniczne oraz kameralne na Wydziale Instrumentalnym, a także spektakle operowe i operetkowe z Wydziałem Wokalno-Aktorskim (La finta Giardiniera, Die Zauberflote, La clemenza di Tito W.A. Mozarta, Verbum Nobile S. Moniuszki, Ptasznik z Tyrolu C. Zellera).
Od 2011 r. jako prezes Fundacji SAJ inicjuje i współorganizuje wiele projektów artystycznych i edukacyjno-kulturalnych.

Orkiestra Kameralna Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie powstała w 2010 roku. W latach 2005-2010 zespół funkcjonował pod nazwą Smyczkowa Orkiestra Kameralna Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Orkiestrę tworzą osoby pełne pasji i zaangażowania, gotowe podejmować nowe wyzwania i doskonalić swe umiejętności, by z prawdziwym młodzieńczym zapałem dzielić się swą miłością do muzyki. W skład zespołu wchodzą absolwenci szkół muzycznych II stopnia (12 lat kształcenia muzycznego), obecnie studenci zarówno Uniwersytetu Pedagogicznego jak i innych krakowskich uczelni. Od samego początku istnienia Orkiestra Kameralna Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie kładzie nacisk na wysoki poziom artystyczny swych wykonań. Zespół współpracuje ze znakomitymi solistami młodego pokolenia, między innymi z: Aleksandrem Daszkiewiczem, Aleksandrem Mockiem, Krzysztofem Kataną, Orianą Masternak, Anną Kozłowską i Markiem Drescherem.
Orkiestra czynnie angażuje się w życie kulturalne Uniwersytetu Pedagogicznego. Do cyklicznych wydarzeń należą m.in. : Koncerty Noworoczne w Sukiennicach (Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku – Oddział Muzeum Narodowego w Krakowie) oraz w Auli Głównej Uniwersytetu Pedagogicznego, Majowe Koncerty w kościele św. Katarzyny, „Debiut z orkiestrą” we współpracy z Ogólnokształcącą Szkołą Muzyczną I stopnia im. Ignacego Jana Paderewskiego w Krakowie a także zainicjowane w 2020 roku “Koncerty Uniwersyteckie”. Orkiestra Kameralna koncertowała w Austrii, Bułgarii, Francji, Hiszpanii i we Włoszech, każdorazowo zbierając owacje na stojąco.
W październiku 2020 roku ukazała się debiutancka płyta zespołu: „Bach, Marcello, Telemann, Vivaldi”, zawierająca najbardziej znane i cenione koncerty barokowe.

Małgorzata Tęczyńska-Kęska
Dyrygent, pedagog muzyki, absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej II st. im. W. Żeleńskiego w Krakowie oraz Wydziału Twórczości, Interpretacji i Edukacji Muzycznej Akademii Muzycznej w Krakowie. W 2016 roku otrzymała stopień doktora (Akademia Muzyczna w Krakowie) w dyscyplinie artystycznej dyrygentura (temat pracy doktorskiej poświęcony był twórczości amerykańskiego kompozytora Erica Whitacre’a oraz problematyce wykonawczej virtual choir). Od tego czasu nadal kontynuuje badania razem z dr inż. Pawłem Małeckim, adiunktem w Katedrze Mechaniki i Wibroakustyki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie nad metodycznymi i technologicznymi aspektami wykonywania nagrań muzyki klasycznej sposobem tzw. overdub. Dodatkowo, uzyskany w ten sposób materiał dźwiękowy wykorzystywany jest w nowatorskich produkcjach muzyki ambisonicznej i binauralnej oraz innych badaniach nad percepcją dźwięku.
Małgorzata Tęczyńska-Kęska jest pracownikiem naukowo – dydaktycznym w Katedrze Projektów Edukacyjnych i Artystycznych Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, gdzie od 2017 roku jest zatrudniona na stanowisku adiunkta. Od stycznia 2010 roku prowadzi Orkiestrę Kameralną Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie oraz Orkiestrę Symfoniczną Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (od 2013 roku), której jest założycielem. Od 2010 roku pracuje na stanowisku dyrygenta w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia im. Wł. Żeleńskiego w Krakowie z Chórem Pro Musica oraz Pro Musica Camerata. Jest również dyrygentem Małopolskiej Akademii Talentów organizowanej przez Stowarzyszenie Artystyczne Porta Musicae w Łącku od 2015 roku. W latach 2010-2015 pełniła funkcję drugiego dyrygenta i asystenta prof. Adama Korzeniowskiego w chórze Educatus Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie.
Występowała z wieloma krakowskimi chórami i orkiestrami m.in. Chórem Polskiego Radia, Capella Cracoviensis, Chórem Pro Musica Mundi, Krakowskim Chórem Kameralnym (KCK), Orkiestrą Kameralną Akademii Muzycznej w Krakowie oraz uczestniczyła w licznych koncertach i ważnych wydarzeniach artystycznych pod batutą m.in. Krzysztofa Pendereckiego, Tadeusza Strugały, Ludwika Wicky’ego, Klausa Breuningera, Helmutha Rillinga, Onute Narbutaite. Brała udział m.in. w Międzynarodowej Akademii Bachowskiej kierowanej przez Helmutha Rillinga (Kraków 2006 r., Stuttgart – Bonn 2007 r.), kursach dyrygenckich w ramach „Letniej Akademii Muzycznej” u prof. Jacka Delekty oraz licznych konkursach i festiwalach m.in. CANÇÓ MEDITERRÀNIA w Hiszpanii (I miejsce), Międzynarodowy Festiwal Orkiestr i Chórów w Paryżu (Złoty Dyplom), International Wroclaw Choir Festival„Vratislavia Sacra” (III miejsce), Międzynarodowy Rzeszowski Festiwal Kolęd i Pastorałek (I miejsce).

Aleksander Mocek
Zainteresowanie muzyką dawną i dawnymi instrumentami klawiszowymi rozwinął podczas studiów u swoich mistrzów: prof.Magdaleny Myczki w Krakowie oraz prof. Roberta Hilla we Fryburgu Bryzgowijskim. Doktorat w tej dziedzinie poprzedził równoległymi studiami instrumentalnymi oraz teoretycznymi w trzech specjalnościach.
Podczas Międzynarodowych Konkursów Bachowskich w Lipsku został laureatem trzech nagród: Bärenreiter-Preis (2014), European Union Baroque Orchestra „dla najbardziej obiecującego klawesynisty konkursu” (2014) oraz nagrody publiczności w finale (2018). Występuje regularnie w kraju i za granicą jako solista oraz kameralista – m.in. z Capellą Cracoviensis. W roli klawesynisty wziął udział w break-dance’owych widowiskach Red Bull Flying Bach w Azji. W ramach działalności naukowej oraz popularnonaukowej publikował artykuły m.in. w „Ruchu Muzycznym” oraz prezentował referaty podczas międzynarodowych konferencji na uniwersytetach w Cambridge, Kolonii, Warszawie i Krakowie. W macierzystej uczelni prowadzi – poza instrumentalnymi – zajęcia z kontrapunktu oraz harmonii. Hobbystycznie gromadzi bibliotekę obcojęzycznych publikacji związanych z muzyką dawną, liczącą w tej chwili prawie półtora tysiąca pozycji. W 2015 roku został stypendystą programu „Młoda Polska”. W czasie pandemii rozpoczął prowadzenie kanału Kontrapunkt Czasu Zarazy, publikując na YouTube filmy z miniwykładami dawnomuzycznymi.

Krzysztof Katana
Zdobywca nagród na kilkudziesięciu konkursach, zarówno jako skrzypek, kameralista jak i pianista. Członek zespołu Trio Legend, z którym zdobył laury VIII Międzynarodowego Konkursu Muzyki Kameralnej im. J. Brahmsa w Gdańsku i Turnieju Mistrzów w Bydgoszczy oraz stypendium Guarneri Trio Prague. W ubiegłym roku zespół zwyciężył w prestiżowym 26. Internationaler Johannes Brahms Wettbewerb w Pörtschach.
Absolwent z wyróżnieniem bielskiej szkoły muzycznej i Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Wiesława Kwaśnego. Edukacji dopełniły kursy mistrzowskie pod okiem Jana Staniendy, Tomasza Tomaszewskiego, Rainera Honecka, Alissy Margulis. Wśród licznych inspiracji ważną rolę w rozwoju artysty pełniła praca w zespołach pod kierunkiem prof. Kai Danczowskiej. Uznanie dla działalności muzyka znalazło odzwierciedlenie m.in. w przyznaniu stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia artystyczne.
Krzysztof Katana swobodnie przemieszcza się pomiędzy stylistykami i gatunkami muzyki klasycznej i rozrywkowej. Z entuzjazmem propaguje muzykę polską (na festiwalach Muzyka w Starym Lwowie, Aurora Chamber Music Festival w Szwecji). Podejmuje się prawykonań muzyki współczesnej przy okazji Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”. Rozpoczął także pracę pedagogiczną odbywając staż asystencki w Katedrze Kameralistyki AM w Krakowie. Od września 2019 jest studentem Kunstuniverstität Graz w klasie prof. Stephana Goernera i prof. Chia Chou.

Split Guitar Quartet
Split Guitar Quartet należy do najwybitniejszych zespołów gitarowych w Europie, swą renomę zawdzięcza intensywnej działalności koncertowej plebiscytowanej na festiwalach w Augsburgu, Torreperogil, Sofii, Ljubljanie, Luksemburgu, Makarskiej...
Na repertuar kwartetu składają się autorskie transkrypcje, utwory oryginalnie napisane na kwartet gitarowy oraz utwory skomponowane przez kompozytorów chorwackich.

Kajo Milišić
Urodził się w Splicie, gdzie rozpoczął edukację muzyczną w wieku 9 lat. Występował jako solista i członek formacji kameralnych w Chorwacji i za granicą: Concertgebouw Amsterdam, „Lange Nacht der Musik“ w Monachium, Bayriche Rundfunk...
Ukończył studia w klasie prof. Franz Hallasz w „Hochschule fur Musik” w Ausburgu w Niemczech, gdzie pracował również jako nauczyciel gry na gitarze. Zwycięzca wielu międzynarodowych konkursów gitarowych.
W czasie studiów określił się jako artysta w szerszym znaczeniu, multiinstrumentalista czerpiący inspirację z folklorystycznego dziedzictwa Dalmacji, egzotycznych zakątków świata i jazzowych improwizacji.
W ostatnich latach jest zaangażowany jako cygański gitarzysta jazzowy i występuje na scenach w Chorwacji i za granicą. Nagrywał dla Chorwackiego Radia i Telewizji Narodowej.
Kajo jest członkiem Split Guitar Quartet od początku jego istnienia.

Josip Dragnić
Urodził się w Splicie, gdzie w wieku 9 lat zaczął grać na mandolinie, a po kilku latach rozpoczął naukę gry na gitarze. Ukończył Hochschule für Musik w Norymberdze u prof. Franza Halasza oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Splicie u prof. Maroje Brčić.
Josip występuje regularnie w Chorwacji oraz we Włoszech, Austrii, Niemczech, Hiszpanii, Francji, Luksemburgu, Bułgarii oraz Bośni i Hercegowinie jako solista i członek formacji kameralnych oraz gościł w różnych programach telewizyjnych i radiowych w Chorwackim Radiu Narodowym i Telewizja. Zdobył wiele nagród na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach jako solista i członek zespołów kameralnych.
Jest zapraszany do prowadzenia kursów mistrzowskich i zasiadania w jury konkursów w Chorwacji i za granicą.

Goran Cetinić-Koća
Urodził się w Splicie, gdzie zaczął grać na gitarze w wieku 11 lat i był samoukiem do 22 roku życia, kiedy zaczął brać lekcje gry na gitarze klasycznej. Od 2001 roku gra w różnych zespołach bluesowych i jazzowych. Współpracował z wieloma znanymi chorwackimi muzykami, prowadził liczne koncerty i występował na różnych festiwalach bluesowych/jazzowych/etno.
Regularnie występuje na najważniejszych chorwackich festiwalach bluesowych i jazzowych, które są transmitowane przez Chorwackie Radio i Telewizję. W 2010 roku rozpoczął naukę gry na gitarze klasycznej w Akademii Sztuk Pięknych w Splicie pod kierunkiem prof. Maroje Brčić i prof. Goran Listeš, który ukończył w 2018 roku.

Martin Andrijašević
Urodził się w Makarskiej, gdzie zaczął grać na gitarze w miejscowej szkole muzycznej. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Splicie w klasie prof. Maroje Brčić i zdobył nagrodę rektora za wielkie osiągnięcie artystyczne.
Zdobył wiele nagród na krajowych i międzynarodowych konkursach na festiwalach gitarowych w Chorwacji, Włoszech i Serbii. Chorwacka Telewizja Państwowa nagrała załącznik telewizyjny o Martinie w ramach programu edukacyjnego dla utalentowanych młodych artystów.

Cracow Duo
Magazyn „The Strad” napisał o nich: „Kalinowski i Szlezer, przyjaciele z czasów dzieciństwa, dysponują wyjątkowo naturalnym darem wzajemnego porozumienia, a ich grę cechuje zwracająca uwagę jakość wykonania, która nadaje życie muzyce”. Artystów połączyła nie tylko przyjaźń, lecz także edukacja w Krakowie i Paryżu.
Oficjalną nazwę – Cracow Duo – zespół przyjął blisko dwadzieścia lat temu. W tym czasie zyskali sobie uznanie publiczności, a także krytyków polskich i zagranicznych m.in. Programu 2 PR, Slovenskiego Rozhlasu, Radia Suddeutsche Rundfunk; ClassiqueInfo, Classical Music Review, Res Musica, American Record Guide, Ruchu Muzycznego, Twojej Muzy, The Strad i Gramophone. Muzycy występowali na najbardziej prestiżowych estradach świata m.in. w Seoul Arts Center w Seulu, Alfred Newman Hall w Los Angeles, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Palacio de Bellas Artes w Meksyku, Salle Cortot w Paryżu, St.Martin-in-the-Fields w Londynie i Concertgebouw w Amsterdamie. Odbywali kilkutygodniowe tournée promujące muzykę polską w takich krajach i rejonach świata, jak m.in. Bliski Wschód (2006); Kaukaz (2013); Gruzja (2014); USA i Korea Południowa (2015); Meksyk (2015, 2016); Brazylia i Argentyna (2016, 2017); USA (2017); Chiny (2018). W 2010 roku reprezentowali swoje rodzinne miasto na Dniach Krakowa w Nankinie (Chiny). Fascynacja muzyką polską powoduje, że artyści od początku działalności aktywnie włączają się w nurt promocji rodzimej kultury w kraju i zagranicą, prezentując publiczności dzieła na wiolonczelę i fortepian m.in.: Fryderyka Chopina, Aleksandra Tansmana, Karola Szymanowskiego, Zygmunta Stojowskiego, Szymona Laksa, Ludomira Różyckiego i Tadeusza Majerskiego oraz szereg utworów współczesnych, pisanych specjalnie dla nich przez wielu autorów polskich i zagranicznych. Od roku 2009 Cracow Duo regularnie nagrywa i wydaje płyty. Ich albumy otrzymały liczne nagrody i wyróżnienia: Aleksander Tansman - utwory na wiolonczelę i fortepian (DUX, 2009), Fryderyk Chopin - utwory kameralne (DUX, 2010; z udziałem Bartłomieja Nizioła; nagroda francuskiej krytyki La Clef de ResMusica i nominacja do Nagrody Polskich Melomanów Programu 3 PR), Krzysztof Penderecki - utwory kameralne vol. I (DUX, 2014, nagroda Gramophone Editor’s Choice). Muzycy także brali udział w nagraniu albumu real life song Joanny Freszel (DUX, 2015, nagroda Prix de la SACD). Muzycy opublikowali również płytę Dedykacje (DUX, 2013) będącą rejestracją utworów napisanych dla Cracow Duo przez krakowskich kompozytorów. Z okazji 15 lat wspólnej działalności artystycznej ukazała się książka pt. Spod estrady, będąca wywiadem Mateusza Borkowskiego z artystami oraz płyta Memories (DUX, 2016). W roku 2018 nakładem wydawnictwa Warner Classics ukazała się płyta Polish Music Experience nagrana z towarzyszeniem Orkiestry Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfonietta Cracovia pod batutą Jurka Dybała. Nagrania muzyków, oprócz pochlebnych recenzji otrzymały liczne nominacje do Polskich Nagród Fonograficznych „Fryderyk”.
W roku 2019 otrzymali nagrodę Global Music Awards Outstanding Achievement dla najlepszego duetu w kategorii Muzyka Klasyczna.
Podobne rozumienie muzyki i wspólna wizja sztuki w połączeniu z doskonałym warsztatem instrumentalnym i dużym doświadczeniem koncertowym pozwala im na tworzenie interpretacji emocjonalnych, szczerych i żywiołowych.

Jan Kalinowski
Kształcił się w Akademii Muzycznej w Krakowie, École Normale de Musique w Paryżu i Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie pod kierunkiem m.in. prof.: Witolda Hermana, Paula Julien i Petera Bucka. Pracował również pod kierunkiem m.in.: Davida Geringasa, Ivana Monighettiego i Arto Norasa. Jest stypendystą fundacji polskich i zagranicznych, a także Miasta Krakowa, Województwa Małopolskiego oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Nagrywał dla radia i telewizji, m.in. koncerty wiolonczelowe Witolda Lutosławskiego (Libańska Orkiestra Narodowa; Azerbejdżańska Orkiestra Narodowa) i Marka Stachowskiego (Orkiestra Akademii Beethovenowskiej). Jako solista występował m.in. pod batutą Raufa Abdullayeva, Łukasza Borowicza, Wojciecha Czepiela, Jacka Rafała Delekty, Jurka Dybała, Michała Dworzyńskiego, Jacka Kaspszyka, Adama Klocka, Pawła Kotli, Pawła Przytockiego, Daniela Rajskina, Jacka Rogali, Macieja Tworka, Alana Urbanka i Antoniego Wita. Jan Kalinowski w roku 2015 otrzymał tytuł doktora habilitowanego sztuk muzycznych, jest adiunktem Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie od 2010 roku prowadzi swoją klasę wiolonczeli. W roku 2014 nakładem wydawnictwa DUX ukazała się płyta z jego autorskim projektem pod nazwą Polska muzyka wiolonczelowa, zawierającą utwory polskich kompozytorów na składy od jednej do ośmiu wiolonczel. Jan Kalinowski nagrał również V Suitę Jana Sebastiana Bacha dla Towarzystwa Bachowskiego oraz wziął udział w nagraniu płyty: Krzysztof Penderecki – utwory kameralne vol. II Violoncello Totale (DUX, 2017). Od roku 2012 gra na instrumencie Wojciecha Topy.

Marek Szlezer
Jest jednym z najczęściej koncertujących polskich pianistów. Jego karierę zainicjowało zdobycie w wieku lat 12 Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Rzymie. Kształcił się w École Normale de Musique w Paryżu, Akademii Muzycznej w Krakowie oraz Chapelle Musicale Reine Elisabeth w Belgii pod kierunkiem m.in. Stefana Wojtasa, Ewy Bukojemskiej, Abdela Rahmana El Bacha, Dymitra Bashkirova oraz Marcelli Crudeli. Jest stypendystą fundacji polskich i zagranicznych, a także Miasta Krakowa oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Marek Szlezer jest laureatem wielu znaczących konkursów krajowych i międzynarodowych. Był wielokrotnie nagradzany za swoje interpretacje utworów Fryderyka Chopina, otrzymał m.in.: I nagrodę na konkursie Towarzystwa im. F. Chopina w Warszawie oraz nagrodę specjalną Wydania Narodowego. W noc wejścia Polski do Unii Europejskiej miał zaszczyt grać recital na oryginalnym fortepianie kompozytora.
Koncertował w takich salach, jak Carnegie Hall, Palais des Beaux Arts, Salle Cortot, Wigmore Hall, St.Martin-in-the-Fields, Alfred Newman Hall and NCPA. Występował jako solista z takimi orkiestrami, jak m.in.: English Chamber Orchestra, Ukraińska Narodowa Orkiestra Symfoniczna, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia. Odkrył, zredagował i nagrał twórczość fortepianową Jadwigi Sarneckiej. Jest autorem licznych opracowań dzieł fortepianowych kompozytorów polskich opublikowanych przez Polskie Wydawnictwo Muzyczne i wydawnictwo Eufonium oraz publikacji książkowych i artykułów o muzyce polskiej. Wydał wiele płyt kompaktowych z muzyką solową i kameralną (m.in.: DUX, EMI, Amadeus and Moderato Classics), otrzymując przychylne recenzje w prestiżowych magazynach i czasopismach (Gramophone, Kulturspiegel, The Strad, Pizzicato, Fanfare, American Record’s Guide i.in.). W 2015 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego sztuk muzycznych. Wykłada w Krakowskiej Akademii Muzycznej.

Franck Leblois
Wraz ze swoją karierą pedagogiczną, którą rozwija od ponad 35 lat we Francji oraz zagranicą na kursach mistrzowskich, Franck Leblois występuje jako solista i kameralista na całym świecie. Od Stanów Zjednoczonych po Japonię, ale także na scenach krajów pod mniejszym wpływem kultury okcydentu jak Gwatemala czy Nowa Zelandia, Franck Leblois popularyzuje fagot oraz literaturę dedykowaną temu instrumentowi dzięki współpracy z wieloma kompozytorami jak m.in.: Jean-René Combes-Damiens, Étienne Rollin, Ruth Matarasso, Sergiu Shapira, Alan Schmitt, Matthias Hutter, Bernard van Beurden...
Artysta wszechstronny bezustannie poszukujący nowych doświadczeń muzycznych, po kilkunastoletniej karierze orkiestrowej jako etatowy muzyk solista Opery w Tours (Francja), jest gościnnym fagocistą Orkiestry w Bordeaux oraz takich formacji jak Rocca Fortis czy Ensemble Instrumental de Dordogne. Występuje i nagrywa z rozmaitymi muzykami jak mianowicie czeski wirtuoz skrzypiec Pavel Eret z którym wydał płytę z twórczością Niccolo Paganiniego na skrzypce i fagot. Specjalizuje się również w muzyce i instrumentach dawnych.
Założyciel i dyrektor artystyczny zespołu a zarazem stowarzyszenia „Commixtus”, mające na celu promocję i rozwój muzyki kameralnej na instrumenty dęte.
Zaledwie rok po ukończeniu Konserwatorium w Lyonie w klasie Jean-Pierre'a Laroque'a, uzyskał najwyższy francuski dyplom profesorski w zakresie edukacji muzycznej. Na co dzień jest Profesorem fagotu i kameralistyki w Konserwatorium w Angoulême.

Jan Lewandowski
Polski wiolonczelista, solista i kameralista. Ukończył Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną I i II stopnia im. Feliksa Nowowiejskiego w Gdańsku w klasie mgr Jadwigi Ewald oraz studia w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie wiolonczeli prof. Marcina Zdunika oraz kameralistyki prof. Anny Prabuckiej-Firlej.
Po uzyskaniu dyplomu z wyróżnieniem oraz tytułu magistra sztuki, w październiku 2019 roku rozpoczął pracę pedagogiczną w Katedrze Kameralistyki Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Od czasów studenckich współpracuje z pianistką Aleksandrą Świgut, z którą prowadzi ożywioną działalność koncertową. 11 listopada 2018 roku wykonali razem recital z utworami kameralnymi Fryderyka Chopina oraz Ignacego Jana Paderewskiego w Pałacu Prezydenckim na Kwirynale w Rzymie, który został zorganizowany przez Ambasadę Polski w Rzymie w ramach uroczystych obchodów 100. rocznicy odzyskania przez Polskę Niepodległości.
Jan Lewandowski jest również członkiem orkiestry Polish Soloists – zespołu kameralnego złożonego z najwybitniejszych polskich solistów młodego pokolenia. Odnosi sukcesy na konkursach na międzynarodowych konkursach muzycznych – zarówno solowych, jak i kameralnych, jak m. in.: III Nagroda, a także obie nagrody pozaregulaminowe - Nagroda Orkiestry Filharmonii Zabrzańskiej za najlepszy występ w finale oraz Nagroda za największą osobowość artystyczną na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Michała Spisaka w Dąbrowie Górniczej, półfinalista na Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie, Złota Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym Svirel w Nova Gorica (Słowenia), Nagroda GRAND PRIX na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym With Music Through Europe w Wilnie (Litwa), I Nagroda na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Juliusza Zarębskiego w Warszawie, I Nagroda na Ogólnopolskich Przesłuchaniach Zespołów Kameralnych organizowanych przez Centrum Edukacji Artystycznej w Warszawie. Za swoje osiągnięcia artystyczne, otrzymał Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, wielokrotnie – Nagrodę Prezydenta Miasta Tczewa, Stypendium Kulturalne Miasta Gdańska Młody Gdańszczanin, a także był wielokrotnym stypendystą Rektora gdańskiej Akademii Muzycznej.
W latach 2013-2014 był stypendystą Krajowego Funduszu Na Rzecz Dzieci. Obecnie współpracuje z tym stowarzyszeniem w charakterze pedagoga podczas warsztatów dla wybitnie uzdolnionej młodzieży.
Doskonalił swoje umiejętności na warsztatach i kursach mistrzowskich u takich artystów jak Julius Berger, Kazimierz Michalik, Andrzej Bauer, Roman Jabłoński, Tomasz Strahl, Michael Flaksman, Stanisław Firlej, Andrzej Orkisz, Dominik Połoński oraz Bartosz Koziak. Współpracował jako solista z wybitnymi dyrygentami takimi jak Zygmunt Rychert, George Tchitchinadze, Wojciech Rajski, Adi Bar, Tadeusz Wojciechowski, Sławomir Chrzanowski czy Szymon Morus.
Występował na wielu scenach i salach koncertowych w Polsce, m.in. Filharmonii Narodowej w Warszawie, Zamku Królewskiego w Warszawie, Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, Europejskiego Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, Teatru Wielkiego w Warszawie, Filharmonii Świętokrzyskiej w Kielcach, a także w Austrii, Szwecji, Włoszech, Bułgarii, Słowenii, Ukrainie, na Litwie oraz na Białorusi.
Gra na instrumencie wykonanym przez Wojciecha Topę.

Kaito Shibata
Urodził się 29 września 1986 w Japonii, grę na skrzypcach rozpoczął mając cztery lata. Kontynuował swą muzyczną edukację w Boston (USA) a następnie we Francji. Absolwent z wyróżnieniem trzech prestiżowych ośrodków muzycznych we Francji jakimi są Konserwatorium w Wersalu w klasie Antoine'a Goularda, Konserwatorium w Boulogne w klasie Patricka Bismutha (skrzypce barokowe) oraz Narodowe Konserwatorium w Lyonie w klasie Christophe'a Poigeta, prof. Marie Charvet i as. Nicolasa Gourbeixa. Występuje zarówno jako solista i kameralista, Kaito Shibata jest laureatem międzynardowych konkursów skrzypcowych i kameralnych.
Od 2016 jest skrzypkiem solistą Orchestre National de Bretagne. Jest również skrzypkiem gościnnym Orchestre National d'Île de France oraz Orchestre Symphonique de Mulhouse.

Artashes Stamboltsyan
Urodzony w Armenii, uczył się gry na skrzypcach w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Erewaniu. W tym czasie zdobył II nagrodę na Ogólnoormiańskim Konkursie Muzycznym w kategorii skrzypiec. Następnie rozpoczął studia na wydziale instrumentalnym oraz dyrygentury orkiestrowej w Państwowej Akademii Muzycznej „Komitas” w Erewaniu. Artashes Stamboltsyan był współzałożycielem oraz pierwszym koncertmistrzem Orkiestry Kameralnej Uniwersytetu Muzycznego. Doskonalił swe umiejętności z zakresu dyrygentury oraz wiolinistyki w Hochschule für Musik, Theater und Medien Hannover. Regularnie zapraszany na warsztatach „Auerbach Summer Course Orchestra Conducting”.
Artashes Stamboltsyan współpracuje jako solista i dyrygent m.in. z Seelze Kammerorchester, Gehrdner Kammerorchester, Vogtland Philharmonie.
Od stycznia 2011 jest chórmistrzem Chóru Kameralnego Zeulenroda.
Również zaangażowany w popularyzację i edukację muzyki klasycznej, wyreżyserował liczne produkcje sceniczne w Szkole Muzycznej w Vogtland jak musical „Das Gespenst von Canterville” (Duch z Canterville) J.M. Michela, opery dziecięce „Der Drache vom Schwarzen Berge” (Smok z czarnej góry) U. Firke czy „Der Froschkönig” (Żabi Książe).
Od 2015 roku kieruje założoną przez siebie „Młodą Orkiestrą Symfoniczną” w Szkole Muzycznej Vogtland. Jako ceniony kameralista występuje na arenie międzynarowej z takimi zespołami jak Calliope Duo, Neuberin Trio i Quartett 21.

Sarah Stamboltsyan
Laureatka Konkursu Bachowskiego w Saarbrücken jest absolwentką Hochschule für Musik, Theater und Medien Hannover oraz Uniwersytetu Muzyki Kościelnej w Dreźnie. Jako solistka występowała w Europie i USA. Równocześnie pianistka, klawesynistka i organistka ale przede wszystkim kameralistka współpracuje z rozmaitymi niemieckimi orkiestrami i zespołami jak m.in. Mannheim Kammerorchester, Vogtland Philharmonie, Calliope Duo, Neuberin Trio, Trio Frauenrausch, Drezdeński Kwintet Smyczkowy.

Waldemar Krawiec
Urodził się w 1964 roku w Kędzierzynie – Koźlu. Naukę gry na organach rozpoczął w Studium Organistowskim przy Kurii Biskupiej w Opolu pod kierunkiem Barbary Ślęczek. Ukończył z wyróżnieniem PSM II stopnia w Zabrzu w klasie organów Łucji Krosny-Widerowej. Będąc na roku dyplomowym pełnił przez rok obowiązki organisty w kościele św. Mikołaja w Kędzierzynie, po śmierci pierwszego nauczyciela fortepianu Wiktora Świętka. Następnie studiował w Akademii Muzycznej w Katowicach pod kierunkiem prof. Juliana Gembalskiego.
U swego mistrza ukończył również studia podyplomowe. Tematem jego pracy dyplomowej, było przygotowanie do druku Fantazji op. 14 Jana Gawlasa. W czasie studiów pełnił obowiązki organisty w kościele p.w. śś. Jana i Pawła Męczenników w Katowicach (Dąb), a po studiach przez 7 lat w kościele św. Kamila w Zabrzu.
Uczestniczył w wielu kursach mistrzowskich poświęconych interpretacji muzyki organowej w Polsce, Niemczech i Belgii, prowadzonych przez wybitnych profesorów: U. Spang-Hansena, J. Boyera, J. Ferrarda, Ch. Bosserta, N. Danby. W 1994 r. otrzymał wyróżnienie na I Międzynarodowym Konkursie Organowym im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu za najlepsze wykonanie utworu „Mater dolorosa”. Brał udział w wielu koncertach jako solista i kameralista w kraju i za granicą (Niemcy, Austria, Włochy, Węgry, Czechy, Słowacja, Łotwa, Rosja, Finlandia). Interesuje się muzyką śląską. W 1996 r. brał udział w koncercie poświęconym 25 rocznicy śmierci śląskiego kompozytora Fritza Lubricha. W 2003 roku już po raz drugi brał udział w Festiwalu Kompozytorów Śląskich w Opolu, gdzie wykonał monograficzne koncerty poświęcone twórczości wrocławskiego organisty i kompozytora Moritza Brosiga. W roku 2000 otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Zabrze za osiągnięcia pedagogiczne oraz wkład w rozwój kultury w mieście. Z jego inicjatywy zapoczątkowano w 1995 roku koncerty organowe w Zabrzu, które przekształciły się w Międzynarodowy Festiwal Organowy im. ks. Antoniego Chlondowskiego. Został dyrektorem artystycznym tego Festiwalu. Prowadzi klasę organów w PSM II st. w Zabrzu. Jest wykładowcą w Studium Muzyki Kościelnej i Diecezjalnej Szkole Organistowskiej w Gliwicach.
Udzielał się w pracach redakcyjnych nad wydaniem nowego Chorału „Droga do nieba”. Uczestniczył w projekcie zakupu i instalacji organów do kościoła św. Jakuba na wyspie Sachalin (Rosja). Na ten cel zagrał 30 koncertów charytatywnych w diecezji gliwickiej i oplskiej. W roku 2013 zagrał koncert inauguracyjny w kościele św. Jakuba na Sachalinie gdzie zostały zamontowane nowe organy. Nagrał płytę CD rejestrującą cztery instrumenty śląska opolskiego oraz trzy płyty z muzyką kompozytorów śląskich. We wrzesniu 2015 roku otrzymał nagrodę w dziedzinie kultury od Prezydanta miasta Zabrze. Jest członkiem Diecezjalnej Komisji Odbioru Organów w Gliwicach.

Mateusz Rzewuski
Polski organista, doktor sztuk muzycznych Mateusz Rzewuski jest jednym z najaktywniej koncertujących artystów młodego pokolenia. Ukończył wyższe uczelnie muzyczne w czterech krajach: w Polsce – studia magisterskie w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie organów prof. Andrzeja Chorosińskiego, w Niemczech – studia magisterskie w Musikhochschule w Lubece w klasie organów prof. Franza Danksagmüllera, we Francji – studia podyplomowe z gry na organach oraz improwizacji w Konserwatorium Regionalnym w Paryżu w klasie solowej prof. Christophe Mantoux’a otrzymując dyplom „Concertiste” oraz w Szwajcarii – studia podyplomowe w zakresie muzyki dawnej w Scholi Cantorum w Bazylei, w klasie mistrzowskiej prof. Wolfganga Zerera. Stopień doktora sztuki muzycznych w dziedzinie artystycznej – instrumentalistyka – uzyskał w 2018 roku w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie na podstawie rozprawy dotyczącej muzyki organowej Marcela Duprégo oraz Oliviera Messiaena oraz pierwszej w Polsce płyty CD zarejestrowanej na historycznych organach Aristida Cavaillé-Colla w katedrze Św. Krzyża w Orleanie we Francji.
Koncertował w ramach międzynarodowych festiwali na czterech kontynentach: w 21 krajach Europy, USA, Australii, Nowej Zelandii, Korei Południowej, Hongkongu i Rosji, wykonując recitale w wielu prestiżowych miejscach. Brał także czynny udział w licznych kursach mistrzowskich prowadzonych przez: Guy Boveta, Pitera van Dijka, Hansa Fagiusa, Oliviera Latry, Ludgera Lohmanna, Michaela Radulescu, Daniela Rotha i innych. Mateusz Rzewuski jest również laureatem wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów organowych: w Rumii w 2011 r., w Legnicy w 2013 r., w Bardzie w 2013 r. (I nagroda), w Wilnie na VII Międzynarodowym Konkursie organowym im. Čiurlionisa w 2015 r. (II nagroda) oraz w Białymstoku w 2017 r. (I nagroda). Jest stypendystą prezydenta miasta Warszawy oraz Rektora UMFC w Warszawie. Otrzymał także stypendium Ministra Nauki oraz Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska” na magisterskie studia w Niemczech.
Od 2013 roku zajmuje się również działalnością managerską i animacją kultury. W tym roku Dekretem Biskupa Siedleckiego został nominowany na członka Diecezjalnej Komisji Muzyki Kościelnej Diecezji Siedleckiej.

Patryk Podwojski
Ukończył z wyróżnieniem Szkołę Muzyczną II stopnia im. Fryderyka Chopina w Gdańsku Wrzeszczu w klasie organów mgr Błażeja Musiałczyka. W 2018 r. ukończył studia magisterskie na Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku w klasie organów prof. Romana Peruckiego oraz dr hab. Hanny Dys. Od kwietnia 2018 roku kontynuuje kolejne studia w klasie improwizacji organowej prof. Wolfganga Seifena na Universität der Künste w Berlinie. Od 2015 roku pełni funkcję organisty Archikatedry w Gdańsku- Oliwie. Patryk Podwojski brał udział w licznych konkursach organowych m.in. Ogólnopolski konkurs organowy w Olsztynie, którego został laureatem.
W 2013 roku zajął III miejsce na Ogólnopolskim Konkursie Organowym w Krasnobrodzie. W 2014 roku zajął I miejsce na XXVI Międzynarodowym Konkursie Organowym w Rumii. W 2015 i 2018 roku został finalistą IX i X Międzynarodowego Konkursu Organowego im. J.P. Sweelincka w Gdańsku. W 2016 roku zajął II miejsce na Międzynarodowym Konkursie Organowym "Vox Polonica Petropolis" w Petersburgu (Rosja) oraz III miejsce na Ogólnopolskim Konkursie Muzyki Organowej i Kameralnej w Mielcu. W 2017 roku został finalistą I Międzynarodowego Konkursu Organowego w Białymstoku oraz zdobył "Złoty Laur Młodego Organisty" podczas 40 Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej w Giżycku. Uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez takich wybitnych organistów jak prof. Wolfgang Zerer, prof. Józef Serafin, prof. Julian Gembalski, prof. Pierre Pincemaille, prof. Andrea Macinati, Silvester Rostetter, prof. Tomasz Adam Nowak, prof. Ludger Lohman, prof. Pieter van Dijk, dr hab. Tomasz Orlow, dr Michał Markuszewski, prof. Thiery Escaich, Sietze de Vries, prof. Mauricio Croci, Florian Baptiste-Ouvard, dr hab. Jarosław Wróblewski oraz dr hab. Krzysztof Urbaniak. Patryk Podwojski jest również prezesem Fundacji Promocji Sztuki im. Feliksa Nowowiejskiego, z którą organizuje koncerty muzyki organowej na Pomorzu. Razem ze znakomitym saksofonistą Szymonem Zawodnym tworzy duet Sound of Fusion. W 2017 roku wydał swoją debiutancką płytę, którą nagrał na wielkich organach bazyliki archikatedralnej w Gdańsku- Oliwie. W 2018 roku wspólnie z innymi trójmiejskimi organistami dokonał pierwszego na świecie nagrania wszystkich partit chorałowych Daniela Magnusa Gronaua, gdańskiego kompozytora i organisty baroku. Koncertuje aktywnie w kraju oraz za granicą jako kameralista oraz solista.